Nadejszła majówka, więc trzeba gdzieś się udać. Miał być Kazimierz Dolny ale palec się na mapie omsknął i wyszły Bieszczady. Z Białegostoku do Bachlawy (trochę za Leskiem) wychodzi coś koło 530 km, czyli całkiem sporo. Dlatego nie nastawialiśmy się za bardzo na keszowanie po drodze - trzeba po prostu tam dojechać. Wg map googla czas przejazdu to około 7h 19 m Biorąc pod uwagę przerwy na trasie, jakiś obiad wyszło nam, ze około 10 godzin powinno nam wystarczyć. Z Białegostoku wyjechaliśmy o 7:40 - czyli prawie tak jak było zaplanowane. Pierwszy przystanek na trasie wypadł po 160 km, jakoś wpadła nam w oko tablica Międzyrzec Podlaski to postanowiliśmy tam zajechać. Nawet była tam jakaś skrzynka, ale z racji nabożeństwa nie było za bardzo jak jej podjąć. Jak już byliśmy na miejscu to trzeba było rozprostowac nogi i trochę przeszliśmy się po centrum miasteczka. Oprócz całkiem smacznych lodów udało nam się znaleźć dość ciekawy szyld ;)
Pogoda sprzyjała dłuższym spacerom, ale czas nas gonił. Ruszyliśmy zatem dalej. Nie zajechaliśmy za daleko - w Lubartowie kolejny przystanek, tym razem bardziej udany keszowo. Udało nam się podjąć skrzyneczkę "Kościół Św. Anny - OP80CM" oraz "LUBARTÓW – pałac Sanguszków - OP809Z".
 |
| Kościół św. Anny w Lubartowie |
 |
| i gdzie on jest ten kesz? ;) |
O ile ta przy kościele nie była jakoś specjalnie specjalna, to ta przy pałacu Sanguszków dostarczyła nam sporo radości. Najzwyczajniej w świecie tam jest ładnie :) Sam pałac jest bardzo ładnie odrestaurowany, a i przy utrzymaniu parku tez ktoś pracuje. Bardzo pozytywne wrażenia nam towarzyszyły w czasie spaceru, tym bardziej że sporo tam wiewiórek ;)
 |
| Pałac Sanguszków w Lubartowie |
 |
| co ona żarła to nie wiemy, właściwie nie żarła, bo poleciała i zakopała to |
 |
| park pałacowy w wiosennej odsłonie |
Lubartów za nami, jedziemy w stronę Lublina. Przy skrzynce"Przydrożny pomnik - OP80CN" zrobiliśmy przerwę kanapkową i pokrzepieni ruszyliśmy dalej.
 |
| Pomnik poświęcony żołnierzom WP i partyzantom - niedaleko miejscowości Niemce |
Lublin przywitał nas uliczkami jednokierunkowymi, ale tak to jest jak się chce zaparkować jak najbliżej centrum ;) Po kilku okrążeniach udało się znaleźć miejsce parkingowe. Niestety w strefie płatnego parkowania. Z informacji na parkometrze nie wynikało czy 1 maja jest dniem wolnym od opłat czy tez nie. Na szczęście Lublin działa w strefie MobiParking więc "zaparkowałem" w telefonie, jak się okazało opłata nie została pobrana, więc pewnie święto to święto, wolne od opłat. Z braku czasu zwiedzanie Lublina było bardzo okrojone. Podjęliśmy tylko 3 skrzynki: "Kościół Karmelitów Bosych - OP271A", "Archikatedra Lubelska i Wieża Trynitarska - OP0E06", "Brama Rybna - OP787C". Nie wiem czy dużo straciliśmy nie próbując podejmować innych, ale sądzac po tych trzech to wiele nie straciliśmy. Jednak ependorfki na magnesie to nie jest ulubiony przez nas rodzaj skrzynek. Zresztą warunki były mało sprzyjające - Starówka w Lublinie była dość mocno zatłoczona.
Udało nam się dotrzeć do dziwnych zakamarków, które były... dziwne :)
Ogólnie to się Lublin podobał.
Szczególnie z góry, bo oczywiście jak zobaczyliśmy wieżę to kurcgalopkiem polecieliśmy na górę. Trochę schodów jest - ale widoki warte tego.
 |
| w stronę światła |
Nie wiedzieć czemu zrobiła się prawie godzina 15, a przed nami jeszcze sporo do przejechania. Zatem koniec zwiedzania - trzeba jechać. Kolejny przystanek wypadł nam na stacji paliw przed Janowem Lubelskim - i tu mieliśmy pozytywna niespodziankę. Nasz keszowóz zżera tylko 8,2 l LPG na 100 km, co jak dla nas jest bardzo dobrym wynikiem :) No to jedziemy dalej. i tak sobie jechaliśmy, jechaliśmy... Krajobraz robił się coraz bardziej pagórkowaty, mignął Rzeszów, jechaliśmy... jeszcze więcej pagórków, zakręty, pagórki, zakręty... i stał się Sanok ;) Tu już trzeba było się posilić. Ewa wynalazła restaurację, która przeszła metamorfozę w "Kuchennych Rewolucjach" Geslerowej. Mnie tam było wsio rawno, nawet były jakieś jadalne potrawy, więc za mocno nie grymasiłem. Ogólnie to nie mam zdania na temat potraw podawanych w tym przybytku. Jak to mówią, dupy nie urywa... może to i w sumie dobrze ;) Ewa też jakoś nie tryskała entuzjazmem. Obiadek zjedzony, to jeszcze spacerek po Sanoku i podjęcie skrzynki "Zamkowe skarby - OP6CE7". Fajny ten Sanok :)
Jakoś nam długo zeszła ta jazda, na kwaterę w Bachlawie dotarliśmy około 21. Sama kwatera sprawiała jak najbardziej pozytywne wrażenie. Dlaczego sprawiała? o tym w następnym wpisie :) Kąpiel i spać, długi ale pozytywny dzień za nami.
Trasa
PS. Z naszych podlaskich 160 m n.p.m przenieśliśmy się na 390 m n.p.m ;)
Jedzenie "dupy nie urywa... może to i w sumie dobrze", ten tekst będę sprzedawał dalej :)
OdpowiedzUsuń